سال ۹۹ که اولین سال فعالیت جدی تیم بازینگار به عنوان رسانه بازیهای ایرانی و منطقه بود با همه بازیهایش رو به پایان است. در این سال تعدادی از بازیهای ایرانی و منطقه را بررسی کردیم و از خوبی و بدیهایشان برایتان نوشتیم.
سفیر عشق؛ بازی برگزیده سال ۹۹
امسال به دلیل تعداد کم نویسندگان و بررسی نشدن تمامی بازیهای مهم سال، رویداد انتخاب بهترین بازیهای سال را برگزار نمیکنیم؛ ولی در این مقاله قصد داریم درباره بازی سفیر عشق که بالاترین امتیاز را از بازینگار در سال 99 دریافت کرد، مطلب ویژهای بنویسیم. علاوه بر سید رحیم هاشمی که نقد و بررسی سفیر عشق را همزمان با انتشار بازی نوشته بود، در ادامه نظر و تجربه دو نفر دیگر از بازینگاریها را درباره این بازی خواهید خواند.
سید عباس حسینی، نویسنده بازینگار
برای بار اول خوب ولی در صورت تکرار موجب ضرر است
نور عشق بر سینهام همچون آبشار، که بر دل زمین میریزد؛ میتابد تا به یاد آورم منتقم خونی هستم که برای نجات بشر به جوشش درآمد. سفیرعشق، عنوانی نامآشنا است که از سوی گیمرها لقب ناجی صنعت گیم ایران را به خود گرفته است. حال با شرح تجربه خودم از این بازی، میگویم که این بازی در چه سطحی است.
در مرحله اول چیزی که به چشم میآید، گرافیک بازی است. در این بخش سازندگان با استفاده از موتور آنریلانجین 4 انقلابی در صنعت بازیهای رایانهای ایران ایجاد کردهاند که الگویی برای بازیهای آینده است. انیمیشنها در این بازی جالب هستند ولی بعضی از باگهای موجود این بخش کمی توی ذوق میزند، مثلاً: مهران وقتی در اوایل بازی بهوش میآید، چشمانش را به قدری باز میکند که نزدیک است هر دو چشم از حدقه درآیند.
در بحث داستانی بسیار بسیار لذت بردم چون، داستان به قدری خوب روایت میشود که بعد گذشت مدتی از تجربه بازی اصلا خسته نشدم. داستان این بازی روند کندی دارد ولی سازندگان با استفاده از همین کندی، روند شیرینی برای بازی خلق کردهاند که اصلا خستهکننده نیست.
گیمپلی بازی اصلا خوب نیست؛ به عبارتی گیم پلی بازی خیلی جای کار دارد. نبرد با دشمنان مثل بازیهای قدیمی طراحی شده است، مثلا: وقتی با یک شرطه مبارزه میکنید، بعد چند بار وارد کردن ضربه شدید، شرطه میمیرد. این مورد برای بازیهای با تم خیالی یا فانتزی قابل هضم تر است تا یک بازی با تم واقعی. مورد دیگر که بر پیکره گیم پلی ضربه میزند، عدم قابلیت قفل کردن روی حریف است. چطور بگویم؟ احساس میکنم گیم پلی بازی ترکیبی ناصحیح از چند بازی نام آشنا است ولی خوب چه میشود گفت؟ بازی عرضه شده، و تمام این مشکلات باید قبل از عرضه حل میشد.
سازندگان در زمینه صداگذاری خوب عمل کردهاند ولی صدای فریاد دشمنان و حرفهایی که میزنند بعد از مدتی تکراری شده و حتی خود من را خسته کرده بود ولی من هم بیدی نبودم که با این بادها بلرزم. در زمینه موسیقی هم باید بگویم که سازندگان قدمها را کمی فراتر گذاشتهاند؛ شاید برای اولین بار باشد که یک خواننده مطرح ایرانی، برای یک بازی ویدئویی خوانندگی کند ولی خب هرچه باشد این اثر جناب سالار عقیلی برای هرچه ماندگار شدن بازی سفیر عشق کمک بسیار میکند.
آخرین مشکل بازی که حتی بعضا اجازه بازی کردن را به شما نمیدهد؛ بهینه نبودن بازی با انواع سیستمها است. درباره این مشکل مورد داشتیم طرف با کارت گرافیک RTX3060 Super نتوانسته است تا بازی سفیر عشق را با بالاترین کیفیت بازی کند چون در کیفیت بالا لگ بازی بسیار زیاد بود.
در آخر ضمن تبریک سال جدید خدمت شما همراهان بازینگار؛ باید بگویم اگر دنبال بازی هستید تا از لحاظ داستان غنی باشد و شما را غرق خود بکند، این بازی بهترین گزینه است ولی اگر دنبال گیمپلی در حد لالیگا و به قول گیمرها دنبال بکش بکش هستید، این بازی انتخاب مناسبی نیست.
امتیاز سید عباس حسینی به سفیر عشق: ۸ از ۱۰
سفیر عشق؛ بازی برگزیده سال 99
سید علی متقی نژاد، سردبیر بازینگار
سرباز جنگ نابرابر
سفیر عشق بعد از انتظار نسبتاً کوتاهی که از زمان دیدن تریلرهای آن کشیدیم به صورت فیزیکی (و حالا دیجیتالی) منتشر شد و آن را بازی کردیم. بدون اغراق و تملق، بازی جنبههای هنری و چارچوبهای اولیه مورد نیاز برای تبدیل شدن به یک بازی ویدئویی بزرگ را دارد. اما آنچه اثر را از دست یافتن به قلهها دور نگه داشته، صرفاً یک جنگ نابرابر است که در آن جبهه مقابل مجهز به نیروی کار خبره، سرمایه بسیار و تجربه چندین دههایست. البته باز هم نقاط ضعف دست گذاشتن بر روی یک کار بزرگ و به ظاهر رقیب ساختههای تراز اول دنیا، خودش را به بازیکن نشان میدهد و اینجاست که توی ذوق بازیکنی میخورد که گرافیک دیدنی سفیر عشق را میبیند؛ ولی از مشاهده ایرادات ریز و درشت در آن میرنجد.
در مجموع بازی میانگین قبولی را گرفته و تیم سازنده از جنبههای مختلف، تلاشی ستودنی را به سرانجام رسانده است که امیدوارم میوه رسیده آن را در ساختههای بعدیشان شاهد باشیم. آنچه در ادامه بیان میکنم خلاصه تجربهای از یکبار انجام دادن سفیر عشق همراه با لذتها و مصائب توأم با آن است.
بعد از شروع بازی و دیدن پیشپرده داستانی، اولین چیزی که خودنمایی میکرد گرافیک بازی و البته سنگینی آن بود که بعد از مدتی ور رفتن با تنظیمات گرافیکی و پیشروی در بازی متوجه شدم گیر کار چیز دیگریست و با بالا و پایین بردن تنظیمات مشکلی حل نمیشود. از مسئله عدم بهینگی و لگها که بارها اشاره شده عبور میکنم.
در وهله دوم وقتی بالاخره یک بازی ایرانی را دیدم که برای آموزش کنترل و مکانیکهای بازی ایدهای جالب در قالب داستان ارائه کرده؛ بسیار خوشحال شدم. بعضی از سازندگان تصور میکنند چون بازیکن بازیهای مشابه را تجربه کرده، نیازی نیست به او آموزش دهند! سفیر عشق یک نمره مثبت بزرگ از این بخش میگیرد.
موارد متعددی برای اشکال گرفتن بر سفیر عشق وجود دارد اما چون تیغ انتقاد کمی تیز و برنده است؛ سعی میکنم با زدن عینک خوش بینی، ویژگیهای مثبت را بیشتر ببینم و بیان کنم. بازی در زمینه صدا رو به جلو حرکت کرده و اثری شایسته است. طراحی بازی نسبت به کوچکی تیم سازنده و بزرگی کار، قابل قبول است. مقایسه آخرین نسخه اساسینز کرید یا بازیهای بزرگ دیگر با سفیر عشق مانند مقایسه فیلمهای پرخرج هالیوودی با فیلم اولیهای هنر و تجربه است. پس سفیر را با بازیهای ایرانی دیگر در این سبک مثل گرشاسپ (یا بازیهای دیگر سازندهاش) مقایسه کنیم و ببینیم پیشرفتی حاصل شده یا نه؟
اما جهت تذکر به همین نکته بسنده میکنم که سفیر عشق قیچی شده. نه از جنس سانسور؛ بلکه از لحاظ زودتر رسیدن به بازار. حسی که با پایان بازی به خریدار دست میدهد، تنها با همین لفظ قابل بیان بود. کاش برای سود مالی بیشتر (حال و آینده)، کمیت و کیفیت اثر را فدا نمیکردند؛ هرچند راضی به طولانیتر شدن زمان انتشار و بیات شدن کلیت بازی نیز بر اثر گذر زمان و پیشرفت لحظهای فناوری نبودیم. شاید برای این معضل راه سومی هم وجود داشته باشد.
امتیاز سید علی متقی نژاد به سفیر عشق: ۸ از ۱۰
سفیر عشق؛ بازی برگزیده سال 99